Kaliumbicarbonaat voedingssupplement: spieren, zenuwen...

Onderzoekers werken al tientallen jaren aan een gebied dat wel eens ten grondslag zou kunnen liggen aan het ontstaan van een groot aantal hedendaagse aandoeningen, aandoeningen die ontstaan als gevolg van onze voeding. Dit gebied is het zuur-base-evenwicht. Om goed te kunnen werken dient het lichaam een evenwichtige pH-balans te hebben. Het mag niet te laag en niet te hoog zijn - oftewel niet te zuur, en niet te base (alkalisch) - zodat er een licht alkalische pH (tussen 7,35 en 7,45) blijft bestaan in onze bloedvaten.

Dit zuur-base-evenwicht is voor het grootste deel afhankelijk van de voeding, aangezien dat een groot aantal zuur- en base-elementen bevat:
• zure elementen vindt men vooral in granen en eiwitten (vooral in dierlijke eiwitten); deze elementen bestaan uit aminozuren die zwavel en/of fosfor bevatten. Het aanwezige zout zorgt voor de levering van chloride-ionen. Deze drie mineralen dragen bij aan de netto zuurbelasting van ons lichaam;
• alkalische voedingsmiddelen, zoals fruit, groenten en wortelgewassen, leveren alkalische kaliumzouten.

Onze prehistorische voorouders aten tot aan het einde van de oude steentijd een zeer alkalische voeding die boordevol kaliumzouten zat (twee tot drie keer zoveel als in onze huidige voeding). Dat neutraliseerde gemakkelijk de zuren die vrijkwamen via de vertering van voeding. Vandaag de dag is er echter vooral sprake van een chronisch acidose: het teveel aan vlees, kazen, en granen met een flinke dosis zout zorgt voor een overschot aan zuur.

Deze acidose zorgt voor de volgende verschijnselen:
• de afname van spierweefsel;
• stoornissen van het hart- en vaatstelsel (hoge bloeddruk, CVA's, infarcten);
• het ontstaan van nierstenen (kristallisering van urinezuur) en vooral;
• de ontwikkeling van osteoporose en gewrichtsproblemen: de voeding is dermate zuur, dat het lichaam calciumbicarbonaat uit onze botten haalt om deze zure belasting te neutraliseren: de botdichtheid neemt daardoor af en de botten worden zwakker...

Het lichaam maakt zelf wel wat bicarbonaat aan, maar de hoeveelheid die wordt geproduceerd is te weinig en is onvoldoende om de acidose binnen de perken te houden en te neutraliseren: de inname van kaliumbicarbonaat blijkt dan ook noodzakelijk te zijn.
Het kation kalium (K+) komt voor in al onze cellen. Er is hiervan een grote hoeveelheid nodig in de cellen om het volume van de cel te reguleren en het transport van diverse moleculen te garanderen. De stof speelt een rol bij de regulering van het hart, de neuromusculaire prikkeling, de vochtbalans en het zuur-base-evenwicht.

Essentieel voor sterke botten

Kaliumbicarbonaat of waterstofcarbonaat (KHCO3) speelt een essentiële rol bij de regulering van het zuur-base-evenwicht. De inname ervan zorgt in korte tijd (slechts twee of drie weken) voor een stijging van de pH-waarde van het bloed en voorkomt zo dat de droge spiermassa en de botten aangetast worden.
Een supplementinname lijkt dan ook noodzakelijk wanneer de voeding een overschot van dierlijke eiwitten bevat (vlees, vis, eieren, melkproducten), maar ook simpelweg wanneer we ouder worden: onze nieren gaan minder goed werken met het klimmen der jaren. Door de supplementinname kan de vorming van nierstenen en de kristallisering van urinezuur voorkomen worden.
Ook sporters profiteren van een supplementinname, aangezien zij meer eiwitten innemen en meer melkzuur produceren.
Een onderzoek dat werd uitgevoerd bij achttien vrouwen in de menopauze gedurende drie weken, toont aan dat de gunstige effecten van een supplementinname met kaliumbicarbonaat zich voordoen bij de stofwisseling in het botweefsel: het vermindert de resorptie en stimuleert de botaanmaak, terwijl het de uitscheiding van calcium via de urine vermindert.

Onmisbaar voor een gezond hart en gezonde bloedvaten

Een andere belangrijke rol van kalium betreft de beïnvloeding van het cardiovasculaire systeem. De FDA (Food and Drug Administration) heeft bevestigd dat de stof een gunstige invloed heeft op de pompwerking van het hart en op de verlaging van de bloeddruk.
Het Intersalt-onderzoek, dat werd uitgevoerd bij 52 verschillende bevolkingsgroepen uit 32 verschillende landen en dat meer dan 10.000 personen betrof, toonde het beschermende effect aan van een hoge dosering kalium bij de verlaging van de bloeddruk. Het ziet er naar uit dat een inname van een dagelijkse dosering van 1,17 tot 1,35 g kalium gerelateerd is aan een bloeddrukverlaging van 2-3 mm kwikdruk.
Het beroemde DASH-dieet (Dietary Approaches to Stop Hypertension) wordt gekenmerkt door een hogere fruit- en groenteconsumptie - waardoor de dagelijkse inname van kalium, vooral in de vorm van bicarbonaat, stijgt met 1,44 tot 2,77 g. Dit dieet zorgt er eveneens voor dat de systole en diastole bloeddruk na acht weken tussen de 3 en 5,5 mm kwikdruk daalt.

Verkleint de kans op een CVA

In een Amerikaans onderzoek, waarin 45.000 gezondheidsprofessionals gedurende acht jaar werden gevolgd, is aangetoond dat het risico op het ontstaan van een CVA met 38% afnam wanneer de dagelijkse dosering kalium steeg van 2,39 tot 4,29 g per dag.

De gemiddelde aanbevolen dagelijkse hoeveelheid is ongeveer 2 g per dag, te verdelen over de twee hoofdmaaltijden. De volgende verschijnselen nemen hiermee af:
• osteoporose en gewrichtsproblemen,
• hart- en vaatziekten (hoge bloeddruk, CVA's en infarcten);
• afname van spierweefsel bij het ouder worden;
• vorming van nierstenen (uit urinezuur).